فرشته نجات من،میون این شب سیاه

روزنه امید من ،میون اینهمه گناه

تولد دوبارمو  ، مدیون چشمای توام

تلخیه روزگارمو، روشونه هات جا میزارم

حقیقت وجود تو ، کوه غمو آب میکنه

جغد صبور روحمو، تا به ابد خواب میکنه

تو آسمون زندگیم،  یه رنگ تازه اومده

اون که توی بی کسی هام بامن میسازه اومده

قصر خیالی ندارم،هدیه کنم برای تو

کلبه عشقم رو ببین، باز میزنم بنام تو

ای که برام هواشدی،تو این غباردلفریب

از من نگو جدا میشی،تواین زمونه غریب

قصه عاشق شدنو،تو نازنین یادم دادی

بین منو  خستگیام ، رابطه رو بهم زدی

نظرات شما عزیزان:

محمد مقدم

ساعت0:38---28 ارديبهشت 1390

سلام
با آقای اصلیان موافقم سعی کنید نگاه نورو وارد ترانه تون کنین
این ترکیبو نپسندیدم جغد صبور روح
اما احساس جاری قوی بود

محمدباقر اصلیان

ساعت0:44---25 ارديبهشت 1390

- [ایمیل]

سلام.شعر شما هیچ درون مایه ی فکری نداره و فقط احساسات رو تحریک می کنه واین کار رو هم به خوبی انجام داده.موسیقی بسیار زیبای این شعر حس زیبایی به من داد.

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

نويسنده : | تاريخ : برچسب:ترانه,نیلوفر شریعت,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |